ധ്യായതോ വിഷയാന് പുംസഃ സംഗസ്തേഷൂപജായതേ
സംഗാത്സഞ്ജായതേ കാമഃ കാമാത്ക്രോധോഽഭിജായതേ (62)
ക്രോധാദ്ഭവതി സമ്മോഹഃ സമ്മോഹാത്സ്മൃതിവിഭ്രമഃ
സ്മൃതിഭ്രംശാദ് ബുദ്ധിനാശോ ബുദ്ധിനാശാത്പ്രണശ്യതി (63)
വിഷയങ്ങളെ ധ്യാനിക്കുന്ന പുരുഷന്നു അവയില് ആസക്തി ഉണ്ടാകുന്നു. ആസക്തിയില്നിന്നും ആഗ്രഹം ഉണ്ടാകുന്നു. ആഗ്രഹത്തില് നിന്നും കോപം ജനിക്കുന്നു. കോപത്തില്നിന്നും അവിവേകം ഉടലെടുക്കുന്നു. അവിവേകത്തില്നിന്നും ഓര്മ്മക്കേടും ഓര്മ്മക്കേടില്നിന്നും ബുദ്ധിനാശവും ഉണ്ടാകുന്നു. ബുദ്ധിനാശം മൂലം മനുഷ്യന് നശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.