ആപൂര്യമാണമചലപ്രതിഷ്ഠം
സമുദ്രമാപഃ പ്രവിശന്തി യദ്വത്
തദ്വത്കാമാ യം പ്രവിശന്തി സര്വ്വേ
സ ശാന്തിമാപ്നോതി ന കാമകാമീ (70)
സദാ നിറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നാലും സമുദ്രം അക്ഷോഭ്യമായിരി ക്കുന്നുവോ അതുപോലെ കാമങ്ങള് കടന്നുകൂടിമ്പോള് യാതൊരുവന് അക്ഷോഭ്യനായിരിക്കുന്നുവോ അവന് ശാന്തിയെ പ്രാപിക്കും. വിഷയാഭിനിവേശം വിടാത്തവന് ശാന്തി നേടുന്നില്ല.