തേഷാം ജ്ഞാനീ നിത്യയുക്ത ഏകഭക്തിര്വിശിഷ്യതേ
പ്രിയോ ഹി ജ്ഞാനിനോഽത്യര്ഥമഹം സ ച മമ പ്രിയഃ (17)
ആ നാലുതരം ഭക്തന്മാരില് എപ്പോഴും യോഗനിഷ്ടനും ഭക്തിക്കൊഴിച്ച് മറ്റൊന്നിനും മനസ്സില് സ്ഥാനമില്ലാത്തവനുമായ ജ്ഞാനിയാണ് വിശിഷ്ഠനായിരിക്കുന്നത്. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് ജ്ഞാനികള്ക്കു ഞാന് അത്യധികം പ്രിയനാണ്. അവന് എനിക്കും പ്രിയനാണ്.